#CumaDersi

Aziz Kardeşlerim!

Hazret-i İbrahim (as), Rabbine şöyle dua ve niyazda bulunmuş:

رَبَّنَا وَابْعَثْ فيهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ ايَاتِكَ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُزَكّيهِمْ

اِنَّكَ اَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكيمُ

Yani, “(Ey Rabbimiz! Onların arasında) zürriyetimin bulunduğu muhitte (kendilerinden) kendi sülâlelerinden (bir peygamber gönder ki; onlara) senin (âyetlerini okusun.) Senin varlığını ve birliğini bildiren teklîfî ve tekvînî âyetleri okuyup göstersin. (Ve onlara Kitab’ı ve Hikmet’i öğretsin.) Onlara Kur’an-ı Kerim’i, Sünnet’i ve ahkam-ı İlahiyeyi öğretsin. Hem bütün ukulü meşgul eden “Alem nedir, nereden gelmiş, nereye gidiyor, vazifesi nedir?” suallerine cevab versin. (Ve onları tezkiyede bulunsun.) Onları şirkten, küfürden, dalâletten ve her türlü ahlak-ı seyyieden temizleyip tevhîde, îmâna, hidâyete ve ahlâk-ı hamîdeye sevketsin. Ey Rabbim! (Şübhe yok ki Sen, Aziz’sin.) Emrinde gâlibsin, her dilediğini yapmağa kâdirsin ve (Hakîm’sin.) Her dilediğin ve vücûda getirdiğin şey, hikmet ve menfaat icabıdır. Artık böyle bir peygamberi göndermek hususunda da Senin kudret ve hikmetin her bakımdan kâfidir. ”[1]

Cenab-ı Hak da asırlar sonra Hazret-i Muhammed (asm)’ı göndermekle Halîl’inin bu duasını kabul etmiştir.

Evet asırlar sonra Hazret-i İbrahim (as)’ın bu duası kabul olmuş, oğlu İsmail (as)’ın nesl-i mübârekinden Ahirzaman Peygamberi, Fahr-i Kâinat Hazret-i Muhammed (asm) Mekke-i Mükerreme’de dünyaya teşrif buyurarak bütün insanlığa Cenâb-ı Hakk’ın dinini tebliğ buyurmuş ve davasının hakkâniyetini isbat için izn-i İlahi ile binlerce mu’cize göstermiştir.

Demek Hazret-i İbrahim (as)’ın kemal-i sabır ve metanetle risalet vazifesini eda ederken, maruz kaldığı pek çok sıkıntı, bela ve musibetlerin altında Resul-i Ekrem (asm) gibi bir Zat’ın aleme reis olarak gönderileceği saklıdır. Va’de uzundu, ama tahakkuk etti. Neticede ne Nemrud kaldı, ne de saltanatı.

اَلَا لَعْنَةُ اللّٰهِ عَلَى الظَّالِم۪ينَ

“(Haberiniz olsun ki; Ellahu Teâlâ'nın laneti) gazabı, rahmetinden uzaklaştırması (zâlimler üzerinedir.)”[2] ayetinin sarahatıyla Nemrûd ve tarafdarları lanete maruz kaldılar.

سَلَامٌ عَلٰى اِبْره۪يمَ

“(İbrahim üzerine) tarafımızdan (selâm olsun.) O Yüce Peygamber, daima Ellah’ın hıfz ve inâyetine mazhar bulunsun. Meleklerin, insanların, cinlerin arasında selâm ile hürmet ile zikredilsin.”[3]

Ayet-i kerîmesinin sarahatiyle İbrahim ve O’na tabi olanlar ise, rahmet ve selam ile yâdedildiler. Bahusus Hazret-i İbrahim ve O’nun âli olan peygamberlere, Ümmet-i Muhammed (asm), kıyamete kadar beş vakit namazlarında salât u selam getirirler. Onları bu selâma nâil eden ve onları manen yücelten, Ellah’tır.[4] 

[1] Bakara, 2:129.

[2] Hud, 11:18.

[3] Sâffât, 37:109.

[4] Semendel Yayınları’ndan “24. Mektûb ve Şerhi” adlı eserden alınmıştır.